Journal

新一年,決心多用中文寫作

新一年,決心多用中文寫作。

過去寫作,不管是個人創作,工作書信,還是學術文章,都以英文居多。去年簽了兩本中文書的稿約,還有社科院《小品般若》梵漢對勘本,拖延了近十年,看來不可以再耽誤。日後中文出書的機會預計不少,所以一定要把中文寫得順暢。慚愧的說,我的日語,甚至世界語的文章,比中文的還要多。這幾年在書院裡改不少中文卷,學生的文筆比我的好,我倒要向他們學習。

除此之外,還有什麼願望?

學術著作方面,當然Routledge的那本書一定要上半年內完成。已經逾期一年多,本來預算在劍橋定稿,疫情爆發給我添了一個延誤的藉口。其他幾個項目,已接近完成,成果指日可待。Brill的「古代東亞宇宙觀」論文集上月最後定稿,預算四月出版,內容質量我還算滿意,合編者Eric功不可沒,從編輯、修改,到索引,整個過程都十分細心,一個近七年的跨國跨學科的研究項目,從日本開始、途徑德、美、英多國,最後回到香港,總算劃上句號。

20220201_cover

 

SCIAMVS一比較長的文章,今天主編又催稿了。這篇文章的靈感,來自2013年跟矢野教授的一場對話,當時矢野教授提及到他的一位學生杉田女士,年紀要比教授大,但對印度天文學文獻的研究十分熱心,90年代時把一批梵文天文學文獻數據化並公諸於世,回饋學界。杉田女士當時打算修讀博士課程,遺憾丈夫突然得病,無奈棄學歸家照料家人。矢野教授已經退休了,杉田的研究課題二十年來無人問津,其中涉及到有關印度Brāhmapakṣa「梵派」天文學早期天文學文獻的問題,正是現在我這篇文章的題目。幾年前離開日本前,我跟矢野教授一同到静岡探望杉田女士,眼見兩位長者都沒有繼續文獻考證的工作了,我心想我也換了老花鏡,寫本的工作必須趁著眼睛還好時完成。

20220201img2018年矢野教授和我花了幾個月的時間,先把Paitāmahasiddhānta印刷版的內容讀了一遍。接著我搜集了幾部寫本,開始進行精挍工作。其實當時比較關心的是Gargasaṃhitā(Gārgīyajyotiṣa)的校對和出版,所以Paitāmahasiddhānta做得比較慢。最後第一二章內容整理出來,2019年1月在孟買IIT大學會議時發表,同年3月又在哥本哈根大學工作坊跟其他梵文學者細讀原文,當時Martin Gansten給我提供了不少寶貴的意見。這篇文章本來打算在古代印度數學期刊Gaṇita Bhāratī刊登,後來編輯覺得數學內容不足,探討的問題主要為歷史與文獻,於是決定投稿SCIAMVS。由於過去在SCIAMVS已經投過兩次稿,程序和格式都熟悉,稿件很快就接了,並得到兩位匿名審評的認可。其中一名審評給我提供了大量意見,密密麻麻五六頁紙,涉及很多異常複雜的問題,大半年來一直抽不出時間來改稿。不過這次主編連同矢野教授也來催稿,不得不就範,上週開始馬不停蹄的改,越看越不滿意,無論如何下週一得交稿。這篇文章涉及兩位教授,Pingree和Van der Waerden近三十年對古代印度天文學源流的爭論,我拿出了新的證據,試圖提供一個最合理的結論。做得不好也算一個交待,反正梵文的精挍本出版了大家可以批評指正。

20220201

 

若干年後,這些早期梵文天文學的文獻需要整理出版。上月MLBD一個主編跟我聯繫,問我有沒有新作打算出版,現在先不想,關鍵是先把手上必須完成的做好後再說。

[ANNOUNCEMENT] China, India, and Iran – Scientific Exchange and Cultural Contact through the First Millennium CE

China, India, and Iran – Scientific Exchange and Cultural Contact through the First Millennium CE

2021 NRI-AIIT-FAMES Workshop

Cambridge, U.K.
October 8-9, 2021

Connected by the Silk Road, the three ancient civilisations, China, India, and Iran engaged in dialogue and exchange from around the beginning of the Common Era for over a millennium. Such intra-Asian contacts entailed scientific and cultural exchange in the fields of astronomy, medicine, language, and religion, as well as various forms of material culture. As new ideas and technological knowledge, embodied often in specific cultural forms, cross cultural and linguistic boundaries, they transform and adapt to the local cultures, creating lasting effects for their recipients. In this interdisciplinary workshop jointly organised by the Needham Research Institute, the Ancient India and Iran Trust, and the Faculty of Asian and Middle Eastern Studies, Cambridge University, specialists of the pre-modern cultures in Asia will share their insights on this phenomenon focusing on the first millennium CE, as well as highlights from their latest research. The event will be an occasion for scholars and researchers based in various institutes in U.K. to engage in scholarly exchange and to explore further topics of common interest.

Keynote Speaker: Sam Lieu FBA

Speakers: T.H.Barrett (SOAS, University of London),Thomas Benfey (University of Oxford), Sally K. Church (Needham Research Institute), Seb Falk (University of Cambridge), Flavia Xi Fang (University of Cambridge), Jing Feng (University of Cambridge), Imre Galambos (University of Cambridge), Erica C.D. Hunter (SOAS, University of London), Bill M. Mak (Needham Research Institute), Raymond Mercier, Daniel J. Sheridan (University of Cambridge), Nicholas Sims-Williams (AIIT/ SOAS, University of London), Vincenzo Vergiani (University of Cambridge), Dror Weil (University of Cambridge), Zhan Zhang (University of Oxford)

[UPDATED PROGRAMME (September 6, 2021)]

NRI_AIIT_FAMES 2021 program

https://www.academia.edu/44206400/NRI_AIIT_FAMES_2021_program_Oct_2020_?fbclid=IwAR0GvB28nmRaDPKDWEPSPbLrsrbPS28tUiMrzLlOMkj66TCr8bNw545i_E4

China_India_Iran_2021_Poster

 

Prelegeto: Kultura Renkontiĝo en Budhismo – La Estonteco de la Tri Budhanaj Tradicioj (3)

Slide6

Ĉina Budhismo

La nuna stato de Ĉina Budhismo estas ege interesa ĉar la situacio rapide ŝanĝiĝas. La Ĉina Budhismo fariĝis granda religio en Ĉinio dum la unua jarmilo P.K. sed iom post iom malvigliĝis dum la dua jarmilo. Dum la posta periodo, Ĉina Budhismo fariĝis pli ĉineca kaj la tri instruoj de Ĉinio: Konfucianismo, Daŭismo, kaj Budhismo iom kunfadiĝis. En la 20a jarcento, Ĉina Budhismo en Ĉinio multe suferis pro mililtoj kaj politika malstabileco. Tamen Japana Budhismo, kies kerno estis Ĉina Budhismo, disvastiĝis al la cetera mondo pro la forteco de Japanio politike, kulture, kaj ekonomie. Japanaj budhanoj modernigis budhismon per akademia esploro pri la ĉinaj budhismaj sutroj. Pro tio preskaŭ ĉiuj aziaj budhanoj nuntempe uzas la japanan Taishō-tripitakon. Pro la frua misia agado de japanaj budhanoj tra la mondo, la vorto por meditado en la orienta azia budhisma tradicio estas konata kiel “zen” laŭ la japana prononcado kaj ne “ĉan” laŭ la mandarena ĉina maniero.

Sed ĉio ĉi rapide ŝanĝiĝis pro la ekonomia kresko de Ĉinio kaj Orienta Azio ĝenerale. Inter la diversaj ĉinaj komunumoj, Budhismo plej aktivas en Tajvano. Tie troviĝas tri grandaj groupoj kun internacia influo: Foguangshan 佛光山 “Budha Lumo,” Fagushan 法鼓山 “Dharma Drum,” Tzu-Chi Fondaĵo 慈濟基金會. Fogŭangŝan (BLIA) estas unu el la plej grandaj budhanaj organizoj de la ĉina budhisma tradicio kaj ties centroj troviĝas preskaŭ en ĉiuj landoj kaj ĉefaj urboj en la kvin kontinentoj. Fagushan estas notita per ties akademia atingo. Unu el ties projektoj estas CBETA, kiu estas diĝitaligo de la ĉinaj budhismaj tekstoj, kaj estas vaste uzata. Laste Tzu-Chi estas la plej granda bonfara budhana organizo kun pli ol 10 milionoj da membroj en 47 landoj. La budhanoj en aliaj aziaj landoj estas multnombraj sed ne ekzistas grandaj organizoj kiel tiuj en Tajvano.

En Ĉinio tamen ekzistas unikaj oportunoj por Budhismo en la estonteco. Unue, la nuna ĉina registaro estas tre favora al Budhismo, kiu estis konsiderata helpa socia faktoro kaj unuigilo de amikoj tra la mondo, ĉu kulture, ĉu politike. Due, troviĝas ĉiuj tri tradicioj de Budhismo ene de Ĉinio kun longaj historoj. La Teravada tradicio troviĝas en la Yunnan-gubernio kaj sud-okcidentaj partoj de Ĉinio kiu ligiĝas al Birmo kaj Tajlando. La Tibeta tradicio troviĝas en la Tibeta kaj Mongola regionoj. Laste la Ĉina Mahajana tradicio troviĝas en la ceteraj partoj de Ĉinio. La tri tradicioj vivantaj plejparte harmonie kunekzistas.

Laste mi ŝatus montri al vi la Ci Ŝan Monaĥejo 慈山寺 kie mi nun troviĝas. Profesie mi okupiĝas pri esploro pri Budhismo kaj mia laborejo troviĝas en budhisma art-muzeo ene de la monaĥejo. En la muzeo troviĝas la tripitakoj de la tri tradicioj – la palia de la teravada tradicio, la tibeta de la tibeta tradicio, kaj la ĉina de la ĉina tradicio. Krom moderniĝo de Budhismo, unu el la plej signifoplenaj disvolviĝoj de Budhismo dum la venontaj jardekoj estas verŝajne la reciproka influo inter la tri tradicioj. Tian disvolviĝon ni atestos eble en Ĉinio.

(fino)

Slide7 Slide10 Slide9 Slide8